kompleksu aktywnego

Encyklopedia PWN

fizjol. kompleksy wyspecjalizowanych białek (zw. transbłonowymi), które uczestniczą w transporcie, przez błony komórkowe, określonych jonów nawet wbrew gradientowi ich stężeń (transport aktywny);

proteasomy

[gr.],

struktury występujące w komórkach pro- i eukariotycznych w postaci dużych kompleksów enzymatycznych, stanowiących pozalizosomowy proteolityczny system służący do degradacji zbędnych lub uszkodzonych białek;

próchnica, humus,

bezpostaciowa substancja organiczna o ciemnej barwie, produkt humifikacji resztek roślinnych i zwierzęcych w glebie;

przekaźniki, mediatory, ang. messengers,

biol. związki (sygnały) chem. przekazujące stany czynnościowe między komórkami organizmu, działające na specyficzne receptory w błonie komórkowej, w cytoplazmie lub w jądrze komórki, a także p. wtórne (ang. second messengers), pośredniczące w przekazywaniu informacji wewnątrz komórki, tj. od receptorów metabotropowych w błonie komórkowej do układów biochem. i struktur w cytoplazmie komórki.

receptory

[łac.],

biol.:

San Francisco

[sän fr^ənsı̣sko^u] Wymowa